Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 / inhoudsopgave / bronnen / 3 / STRETCHING THE DISCIPLINES
/ WEBSITE /
Met een website kun je op een relatief laagdrempelige manier uiteindelijk de hele doelgroep bereiken. Door het multimediale karakter ervan kun je makkelijker uiteenlopende elementen bij elkaar brengen dan met vrijwel ieder ander medium.
Het is ook een geschikte plek om over de diverse manifestaties en andere vormen van tussenruimtes te publiceren, zodat ontwerpers en componisten/musici niet alleen met elkaar in contact kunnen komen om elkaars expertise te delen, maar ook werk kunnen uploaden en op elkaars werk kunnen reageren. Een blogfunctie is dus een substantieel onderdeel van de website.
Daarnaast is de website het gezicht naar de buitenwereld, met een identiteit. Hier komen grafisch ontwerpers aan te pas. Hun beeldmateriaal, maar natuurlijk ook die van musici die met visuele middelen werken, wordt gebruikt om die identiteit gestalte te geven. De website zou tweetalig opgezet moeten worden, er werken veel buitenlandse musici in Nederland. Vooral in de muziekavant-garde.
De website bestaat uit de volgende onderdelen:*
. een database
. een blog
. een forum
. actualiteiten (agenda)
afbeelding LII – Zsa Zsa Linnemann, 2016. Ruwe inventarisatie voor website ‘Stretching the Disciplines’.
DATABASE
Een belangrijk onderdeel van de website is een database met werk van historische en eigentijdse ontwerpers en componisten, zodat beide disciplines weer op de hoogte raken van wat zich afspeelt in een domein dat niet vanzelfsprekend op hun radar ligt. Nu zijn die nog allemaal door mijzelf aangedragen.
BLOG
De website moet een plek zijn waar actualiteiten gedeeld, en experimenten aangegaan kunnen worden tussen ontwerpers en componisten/musici. Daarvoor is een blogfunctie belangrijk; mijn eigen blog (www.studiozenz.nl/master) beschouw ik, met al zijn beperkingen, als een betaversie hiervan. De meerwaarde zit hem namelijk niet alleen in de verslaglegging of in de aankondigingen van activiteiten waaraan ik deelneem of die ik in andere tussenruimtes organiseer (zoals lezingen, onderwijspresentaties of performances); het idee is dat de gebruikers gestimuleerd worden hierop te reageren met beeld en geluid. Juist zo kunnen ook minder bekende creatieven uit beide vakgebieden in beeld komen en wordt de interactie zichtbaar die in de tussenruimtes tussen beide disciplines plaatsvindt.
De blog, waar behalve ikzelf ook experts uit beide disciplines toegang toe hebben, wil een gevarieerd aanbod bieden van voorbeelden, gezien het feit dat iedere expert zijn eigen voorkeuren heeft. Je voorkeuren kenbaar maken is ook een manier om je te profileren, en biedt een mogelijkheid tot het vinden van gemeenschappelijke noemers.
FORUM
Een forum kan de interactiviteit tussen de doelgroepen nog meer versterken. Zo kunnen er daadwerkelijk debatten worden gestimuleerd. Door bijvoorbeeld directe feeds te bewerkstelligen tijdens lezingen waar experimenten en onderzoek plaatsvinden kunnen de deelnemers beter betrokken worden bij de discussievorming. Zo wordt de website ook een vorm van een ontmoetingsplek, waar op een ander niveau tot uitwisseling van expertise gekomen kan worden en mensen zichzelf kunnen profileren.
ACTUALITEITEN
Erg ambitieus is een agendafunctionaliteit, die gevoed moet worden door relevante (festival)programma’s. Waar spelen dergelijke festivals en andere manifestaties zich allemaal af? Vrijwel zeker niet in het Concertgebouw van Amsterdam of het ontwerpmuseum MOTI in Breda, maar soms wel weer op een plek als het Stedelijk Museum in Amsterdam. Daar was het tijdens Sonic Acts 2016 opvallend druk, hetgeen de toenemende belangstelling voor dit soort noise-festivals aangeeft. Dit is natuurlijk maar een greep uit het totale aanbod, maar het centraliseren en bundelen van informatie zou een meerwaarde betekenen voor de kennisverspreiding en de binding met het publiek, en de kracht van de boodschap versterken. Laten we niet vergeten dat de niches binnen de modern-klassieke muziek heel klein en versplinterd zijn, en de labels die ze vertegenwoordigen erg naar binnen gericht.
De meerwaarde van de actualiteiten komt tot optimaal tot uiting wanneer de diverse evenementen niet alleen gereviewed worden door mijzelf, maar ook door experts uit beide disciplines. Deze functionaliteit wordt weer ondersteund door de blogfunctie en het forum. Hiervoor wil ik specialisten uitnodigen die bijvoorbeeld zelf een blog bijhouden. Veel specialisten zoals Rijken, Stolk of Cramer weten ook veel van design. Hierdoor worden de kruisbestuivingen en dwarsverbanden zichtbaar.
Alles bij elkaar zou je het een gemeenschappelijk werk kunnen noemen. Het impliceert een soort wederzijdse betrokkenheid, aanvullen en reageren. Door deze verbindingen intuïtief plaats te laten vinden door het gebruik van tags hoop ik het gemeenschappelijke te benadrukken.
/ BACK HOME /
Toen ik de masteropleiding begon wilde ik graag het gat vullen dat ontstaan was tussen mijn autonome praktijk als beeldend kunstenaar en mijn ontwerpwerkzaamheden. Beiden had ik met liefde jarenlang beoefend, en het grafisch- en media-ontwerp zat mijn schilderkunst in de weg. Ze leefden beiden in een andere wereld. Mozaïek I heeft het pad voor me teruggevonden. De prototypes die ik er voor maakten gaven me iets terug wat ik jarenlang mistte: een autonome invulling die kon leven naast het ontwerpende.
Mozaïek heeft namelijk niet alleen de potentie om uit te groeien tot een serie workshops, maar ook tot autonome werken die ik aan de hand van de kleurborden kan maken, en ze laten ook de opbrengst zien van een iteratie. Deze werken zijn dus in zekere zin het product van een tussenruimte. Door daarin te spelen met de mogelijkheden laat het ook varianten zien aan het publiek en hoe ontwerp zich kan verhouden met het autonome. In die zin zijn ze ook weer een tussenruimte in zich zelf.
Ik zie een werken voor me, of plateaus zo je wil, die samengesteld zijn met de gebruikte kleurborden, en het liefst ieder apart door middel van aanraking, menselijke aanwezigheid of beweging een geluid produceren. Wanneer het lukt zou een kijker zo zijn eigen compositie kunnen maken.
Ook zou het heel mooi zijn om éérst een werk te maken, met één grote afbeelding (zie afb. LV, LVI) die samengesteld worden met een zijde van meerdere kleurkaarten, ze vervolgens gebruiken in een workshop, en op het eind iedere bezoeker zijn deel van het kunstwerk mee naar huis te laten nemen.
Er zijn tal van varianten te bedenken. Zoals dat bezoekers in een workshop zelf een afbeelding op de achterkant van zijn kleurkaart maakt aan de hand van geluid dat hij/zij hoort en daar vervolgens een werk van samen te stellen.
De Master Design heeft me niet alleen op het spoor gezet om een bijzonder designonderzoek te doen, maar een cirkel om mijn werk getrokken: Stretching the Disciplines!
afbeelding LIV, LV en LVI – Schetsen voor autonome werken. LV en LVI zijn dezelfde kleurplaten, alleen niet dezelfde kant opgedraaid. Hier is gebruik gemaakt van de partituur van Ruben Ferwerda, gemaakt tijdens de workshop ‘Show me your Music’. Dit hergebruik van beelden in verschillende media-uitingen is inhoudelijk onderdeel van ‘Stretching the Disciplines’. De schetsen zouden ook ingezet kunnen worden voor de website, zodat ‘Stretching the Disciplines’ een sterke visuele identiteit krijgt, ondanks het feit dat er gebruik wordt gemaakt van het beeldmateriaal van anderen.
WORKING TOGETHER
Nul-metingen zijn waardevol. Aan de hand van de playlist kwam ik al veel te weten. De bereidwilligheid van de ontwerpers verraste me, en het werd echt duidelijk dat ze context/kennis nodig hadden om MKM te kunnen waarderen.
De workshops Show me your Music en Mozaïek bleken heel geschikt om ontwerpers te informeren en te triggeren. Het is goed om te sturen op de beleving, waarmee je al veel aandacht vangt.
Show me your Music liet een zekere overlap zien tussen de werkwijze van componist Dramm en die van de ontwerpers. Ze vonden elkaar in de metaforen en conceptvorming, en door goed naar elkaar te luisteren en te kijken bleken die werelden helemaal niet zo ver uit elkaar te liggen als ze dachten. Het vertellen van verhalen is belangrijk, de disciplines moeten aan elkaar uitleggen wat ze bezielt.
Met Mozaïek I had ik mezelf de moeilijke opdracht gegeven om in de korte beschikbare tijd toch een samenwerking in gang te zetten. Het werken met de kleurkaarten pakte anders uit dan ik had gedacht: niks geen keurige Koreaanse discipline. Het publiek is in eerste instantie vooral met de omgeving bezig en reageert intuïtief op de muziek, maar krijgt er geen grip op. Met meer tijd en wat toegankelijker geluid is hier naar mijn idee nog veel uit te halen. Toch was het erg waardevol om te doen; het publiek vond het ontzettend leuk. In deze iteratie lukten het vertellen van de historische context en het aangeven van de relevantie en de doelen goed, waardoor er veel goodwill was, mensen geboeid waren en zeker de meerwaarde inzagen van interdisciplinaire samenwerking. De upload van beelden was een knaller, daar kan misschien nog wel iets slimmers mee.
De website zal een heel andere werking hebben, veel meer een paraplufunctie. Ik denk dat de website in eerste instantie opgepakt kan gaan worden door de muziek-avantgarde. Op zich is dat goed, want het is een gemotiveerde kunstenaarsgroep, waarin zich veel specialistische kennis bevindt. Daarin en in het delen van actualiteiten schuilt de meerwaarde van de website, die bovendien de niches kan verbinden. Mijn kleine netwerk is inmiddels aan het groeien en ik ben ervan overtuigd dat ik de juiste mensen zal kunnen vinden om hen te vragen de bijzondere informatie die ze publiceren ook op de website te delen.
Ook de vormgeving moet de taal van deze mensen spreken. Ontwerpers zijn gewend om naar buiten te kijken, dus met dat in het achterhoofd kunnen ze betrokken worden bij de website. De voeding middels de workshops werkt goed, maar er moet wel wat mee gedaan worden, zodat ze gegeven kunnen blijven worden.
Het netwerk van avant-gardemusici, componisten en specialisten, en de ontwerpers van de labels, zijn daarbij goed inzetbaar voor onder meer workshops en onderwijsdoeleinden.