Critical Reading 01/Close Reading

…die meer dan 200 jaar geleden in Egypte werd opgegraven, vormde voor de 19e eeuwse egyptologen de sleutel tot de ontcijfering van de hiëroglyfen. Diepgravend onderzoek naar de kern van een komeet en planetoïden door de Rosetta-sonde zou voor de huidige wetenschap de sleutel kunnen vormen voor de ontcijfering van de mysteries van de oorsprong van ons zonnestelsel en de mechanismen die de vorming van planetensystemen rond andere sterren bepalen.
…die meer dan 200 jaar geleden in Egypte werd
opgegraven, vormde voor de 19e eeuwse
egyptologen de sleutel tot de ontcijfering van de
hiëroglyfen. Diepgravend onderzoek naar de
kern van een komeet en planetoïden door de
Rosetta-sonde zou voor de huidige wetenschap
de sleutel kunnen vormen voor de ontcijfering
van de mysteries van de oorsprong van ons
zonnestelsel en de mechanismen die de vorming
van planetensystemen rond andere sterren
bepalen.

De Close Reading-les van Deanna Herst was inspirerend. Ik was vooral gecharmeerd van het stuk van The Poetics of the Open Work van Umberto Eco, een eerbetoon aan en een analyse van het begrip Open Works, waarbij Eco aan de hand van verschillende voorbeelden aantoont dat deze al sinds de Barok aan de orde zijn. Het stuk laat zich ontcijferen als een beeldhouwstuk of een Steen van Rosetta, waarbij het onderwerp Open Works van alle kanten belicht wordt aan de hand van muziek, literatuur, beeldende kunst maar ook wetenschap.

In het kader van de huidige discussie over de taak en invulling van het Open Design zou het stuk bijna kunnen fungeren als een geruststelling: de kunstenaar hoeft niet te vrezen voor het verlies van zijn autonomie. Kunst was altijd al Open. Doorpratend over dit onderwerp bleek dat Deanna ook mijn fascinatie over de betekenis en functie van autonomie of auteurschap te delen, want als alles open wordt en daarmee alle kunst ten dienste van de publiekvraag, waar zit het auteurschap dan in? Is het in dat kader voldoende om als kunstenaar/ontwerper/wetenschapper/events te regiseren?

Het stuk van Anne van Oppen, Mobilotoop: een visie op een open mobiliteitscultuur is een goed voorbeeld van een artikel geschreven in opdracht, daarbij lettend op de laatste alinea wat uit een soort colofon bestaat. Verder valt uit het eenvoudige taalgebruik en de opmaak op te maken dat het voor een brede doelgroep geschreven is.

Prevelement over designkritiek, van  Ed van Hinte (2014) presenteert zich als een pleidooi en pamflet in de vorm van vijf raadgevingen waarbij het begrip Designkritiek ondervraagd wordt. In de ogen van van Hinte moet je niet teveel tijd besteden aan praten over kritiek als probleemKwaliteit en expressie van kritiek op design zijn belangrijker. Organisatie moet je zeker wel bespreken, maar vooral in gang zetten. En verkeerd doen. En verbeteren. Waarbij een prijsvraag dan een goed aanknopingspunt is om te kijken hoe je kritiek kan organiseren.

Het was leerzaam en ook erg leuk om de diverse stukken te categoriseren op soort, maar voornamelijk toch vanwege de onderwerpen die onderzocht worden. Zeer behulpzaam bij het raadplegen van bronmateriaal.

 

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.