Op basis van de onderzoeksvraag geprobeerd een Conversation Piece te maken. Bij een Conversation Piece is het de bedoeling om aan de hand van een object een gesprek te openen om bijvoorbeeld verder te komen in je onderzoek, de gesprekspartner uitspraken te ontlokken, een concept te toetsen of andere informatie te vergaren van derden.

Betrokkenen kunnen bijv. participanten zijn. Hiervoor is het handig om je onderzoeksvraag behoorlijk plat te slaan tot een heel eenvoudige praktische vorm zodat je hem snel kan maken en inzetten.
Daarbij moest ik onmiddellijk denken aan de twee domeinen waar musici en ontwerpers zich bevinden, ieder met hun eigen visies en reflecties en het feit dat ik die bij elkaar wil brengen. De ruimte waarin ze in mijn gedachten bij elkaar gebracht worden heb ik de ’tussenruimte’ genoemd, een plek waar gesprek en experiment kan plaatsvinden (een letterlijk Conversation Piece).
Om erachter te komen wat de aannames, visies etc  van de beide disciplines zijn, m.a.w. hoe denken componisten en hoe denken ontwerpers, heb ik twee respectievelijke ruimte’s in gedachte. In de ene ruimte, n.l. die voor de componisten, zouden bijv. vormen, vormentalen, beelden etc. aangeboden kunnen worden waar componisten geluid bij kunnen maken, vinden, opslaan etc. In de andere ruimte precies andersom, er wordt geluid, of muziek aangeboden en vormgevers kunnen erop reageren met vormen kleuren of tekeningen maken of kiezen etc. 

Leermoment

Er toch niet aan gedacht om de conversatie op te nemen. (Pffft!) Spannend om mijn medestudenten over de betekenis van het werkstukje te horen converseren, bijna alles was goed geïnterpreteerd.
Ik moet mij preciezer uitdrukken wat ik bedoel met waar ik de leemte voel tussen het gebruik van muziek binnen het kader van ontwerp. Dan bedoel ik dat muziek binnen de discipline van ontwerp vaak illustratief gebruikt wordt. Muzak, popmuziek, house en vaak speciaal glad gecomponeerde filmmuziek. bijv. bij commercials, om de boodschap zo slik mogelijk naar de consument naar binnen te laten glijden. Zelden wordt muziek als een extra laag gebruikt om een andere ruimte te creëren, of dat het een dialoog aangaat met het ontwerp of juist een spanningsveld genereert.

Introductie van Harold Linker

Harold Linker maakt schilderijen en tekeningen. Zit in een galeriecirquit, wat botst met sociaal engagement. Verwijst naar kunstgeschiedenis: wat is avant-garde? Hoogtepunt jaren ’80, sindsdien de institutionalisering van kunstcirquit. De recensent bepaald wat er gekocht wordt. Linker heeft last van de misstanden in de wereld.
Waarom moet een beeld nog geschilderd worden? Legt dat uit aan de hand van fotografie. Analoge fotografie: de waarde van weerstand, uitselecteren van foto’s, afdrukken, inplakken etc. Krijgt daardoor zelfs een mythische waarde.

Groepsgesprek over de slechts gedocumenteerde twee decennia van de afgelopen 1000 jaar. Dataveroudering. Opvallend hoeveel dat losmaakt. Michiel heeft het over Mediamatic die er een project van gemaakt heeft om oude data (CD-roms) te recoveren. Henk denkt dat verhalen vertellen weer belangrijk wordt.

Found-footage

Fysieke is belangrijk.
Schilderen over bestaande beelden, schilderen is een slowdownactie. Om te bevragen, aanleiding tot een gesprek/dialoog.
History in reverse.

Toont foto van buik met littekens die hij overschilderde: is een statement in zichzelf. Het wegpoetsen van de littekens symboliseert zijn frustraties over het galeriewezen. Tentoonstelling in een munitiehuis is oplossing. Is aanwezig om er een gesprek over te voeren. Neemt daarmee afstand uit het geïnstitutionaliseerde galeriecirquit.

Iron Mountain?
Schilderijen van mensen die hun huis verloren hebben, een plek van een zwerver onder een brug.

Appropriation van beeld
De handeling van het schilderen is een ode aan het onderwerp. Het beeld is gevonden, niet zelf gefotografeerd. Vind het vinden van beelden is van belang: er zijn al zoveel beelden! Neemt beelden van het internet. Volgt hoe lang het nog te vinden is, want verdwijnt. Door het te schilderen bewaart hij het beeld. Verkoopt zijn werkt niet. Leeft van les geven.

Waarde

– Tentoonstelling 45 waardevolle objecten
Vraagt aan mensen om hun meest waardevolle object, met verhaal. Was naar aanleiding van crises.

Grindpad want mensen komen thuis.
Boeddha, heel klein exemplaar: cirkel van zout. Verwijst naar christendom predikt naastenliefde. Was van zijn overleden moeder die ze in alle maten, maar waren verkocht. Had als klein jongetje het kleinste examplaar gepikt.
Bruinkool: want denkt aan vakantie
Auto

Favoriete objecten door de bank heen genomen: Knuffels, portretten en sportschoenen of accessoires (racefiets). Dat is een erg voor de hand liggend. Maar de tentoonstelling  is niet het belangrijkste oplevering maar de gesprekken die het genereert: conversation pieces. Werd beperkt tot twee dagen. Leverde veel saamhorigheid op.

– Dinky Toy: emotionele waarde versus financiële waarde
– 3-printer met een Boeddha: Kun je intrinsieke waarde kopiëren?
– App waarmee je potten kunt bakken: handen kunnen motorisch steeds minder
– Evolutie: Handen worden kleiner, zien en kijken worden groter
– Vormen voelen: Mensen kunnen meer over een vorm te vertellen als ze het alleen maar bevoelen, dan als ze het kunnen bekijken (Kunnen in de eerste geval het ook veel beter tekenen dan wanneer ze alleen gezien hebben)
– Mensen hun favoriete wijk laten maken: probleem aankaarten tussen buurtbewoners in conflict met de woningbouwvereniging. Levert tentoonstelling op, maar krijgt vervolg in het feit dat het wijkcentrum (dat op sterven na dood was) weer nieuw leven ingeblazen wordt. Vrijwillers melden zich aan.
Let erop dat een conversation piece voortgang, een vervolg kent.

– Container (waar mensen in wonen) nagemaakt van karton: verzameling van verpakkingsmateriaal. Badkamer wordt bijv. gerepresenteerd met allemaal dozen met douchespullen. Kleine ruimtes nodigen uit tot gesprekken over consumptie en wat ze fijn vinden om te kopen.

Let erop dat een conversation piece vastgelegd wordt: microfoons, vragenlijsten etc.

Door: Zsa Zsa Linnemann