Relevantie

De relevantie van de workshop/lezing olv David Dramm zit voor mij in de behoefte om een tussenruimte te creeëren ten behoeve van het experiment met grafisch ontwerp met gebruikmaking van modern klassieke muziek of eigentijdse muziek. Daarvoor probeer ik te achterhalen waar de overlappingen en de verschillen tussen de twee disciplines zitten. Hoe denken ontwerpers en hoe denken componisten? Hebben ze een zelfde perceptie over conceptvorming en over tijd en/of ruimte?

Waar bezoekers de musea platlopen voor abstract expressionisten zoals Rothko, Zero-kunstenaars en Marlene Dumas lijkt modern klassieke- of eigentijdse muziek of noise zich op een andere planeet van zich te laten horen. Het grafisch ontwerp binnen audiovisueel wordt veelal geproduceerd met het oog op commerciële doeleinden en begeleidt zich dan graag van muziek gemaakt die de boodschap zo makkelijk mogelijk bij de consument naar binnen laat glijden, nl popmuziek, house of filmmuziek al dan niet speciaal met dat doel geproduceerd.

Introductie

Daarom heb ik David Dramm uitgenodigd, hij is een Amerikaanse componist die al vele jaren in Nederland werkt en woont. Hij is leerling van Louis Andriessen en Earle Brown at Yale University. Als componist is David te vinden in Het Concertgebouw, Paradiso en Het Bimhuis en verhoudt hij zich tot Charles Ives, Jimi Hendrix en Lou Reed. Daarnaast is hij fan van kunstenaars als Gordon Matta-Clark en typograaf Renee Knip. David is geïnteresseerd in visuele kunsten en onderzoekt o.a. grafische partituren die er anders dan gebruikelijk uitzien voor zijn radioprogramma Weeshuis van de Nederlandse muziek/Orphanage of the Dutch music.