02/14/2015
Dilemma’s in kunst en Onderwijs
Samenstelling/redactie: Marie-Josée Corsten, Christianne Niesten, Huib Fens, Pascal Gielen
In Autonomie als waarde onderzoeken theoretici, docenten en kunstenaars de betekenis van autonomie voor de kunsten en voor het (kunst)onderwijs. Ze komen allen tot de conclusie dat de maatschappij waarin we leven onmogelijk kan zonder autonomie.
Interessegebied: De ervaring en mogelijkheid om zich van een werkelijke wereld naar een imaginaire wereld te kunnen verplaatsen doet mensen zich als autonoom ervaren. (Pascal Gielen)
Artistieke autonomie is uit de gratie. Kunst moet meer dan voorheen ergens voor dienen. Kunstenaars die vandaag nog op hun autonome strepen staan, worden op hoongelach onthaald. Maar ook docenten mogen hun tijd met studenten steeds minder autonoom invullen. In de huidige economische werkelijkheid wordt kunstenaars, docenten en studenten meer ondernemingszin aangepraat en worden zij op hun ‘maatschappelijke verantwoordelijkheid’ aangesproken. In de huidige neoliberale samenleving moet kunst worden vermarkt en kan de noodzaak van creatieve autonomie nauwelijks meer overtuigen.In Autonomie als waarde onderzoeken theoretici, docenten en kunstenaars de betekenis van autonomie voor de kunsten en voor het (kunst)onderwijs. Ze komen allen tot de conclusie dat de maatschappij waarin we leven onmogelijk kan zonder autonomie.
Verschillende misvattingen worden daarvoor onderuitgehaald. Zo is autonomie absoluut geen individuele aangelegenheid. Ook sociale groepen en organisaties moeten zelfbestuur en autonomie nastreven om overeind te blijven en ons samenlevingsmodel in stand te houden. Dit boek wil aangeven wat de waarde is van autonomie voor de kunsten, voor het onderwijs, voor de politiek en daarmee voor de huidige samenleving.