Storytelling d.m.v. fotografie en ontwerp

Blokmapping, het boek (naast een website en film) van Eggers en Anhalt is gemaakt op basis van een wandeling in Rotterdam en is daarmee bepalend voor de vorm. Het is gebaseerd op een simpel concept: het onderzoeken van een straat in Rotterdam in de bekendste achterstandswijk waar ze allebei wonen. 

Wie woont daar, wat heb je daar allemaal? Het wil op intuïtieve het levensgevoel van een wijk verbeelden. Door geschiedenis en heden te laten zien dmv beelden en verhalen krijgt het een gelaagdheid die informatie openbreekt en verrijkt, waardoor ik nieuwsgierig wordt. De beelden en verhalen vertellen hun eigen verhaal die je voor een belangrijk gedeelte zelf moet invullen.

De website bevat een database aan beelden. Ik mis er de gelaagdheid en het bevat niet de verhalen die het boek naar mijn idee meer body geeft. Het is serie beelden die weliswaar door tags en locatiebepaling met elkaar verbonden zijn. Naar mijn idee is dat te weinig om te intrigeren en het komt versnipperd over. Ik heb behoefte aan een soort beeldende kwaliteit die triggered. Dat betekent niet dat het bezwaarlijk is dat het beeld door amateurs gemaakt is. Het kan te maken hebben dat het gebrek aan ordening of afbakening niet een soort meerwaarde krijgt. Jammer ook dat de filmpjes het niet doen.

Ik ben benieuwd hoe de makers vinden dat het boek en de site tot elkaar verhouden.

Discussie

Verhalen vertellen veranderd door het internet. Zijn databases verhalen? Mensen hebben moeite om iets te volgen waar geen rode draad in zit. Is dat waar? In ieder geval geldt dat voor mij als ik naar de Blokmappingwebsite kijk.

– je krijgt een verhaal met meerdere perspectieven. Klopt dat eigenlijk wel? Je moet er veel moeite voor doen. Gevaar: Als het veel is is het waar?
– zorgt juist voor meer ruis, en er is veel onwaar. Op het internet checkt bijna niemand het waarheidsgehalte. Er zijn bijvoorbeeld autoriteiten die daar misbruik van maken zoals Rusland of China. Vroeger werd info meer gefilterd door kranten waardoor de informatie wat betrouwbaarder is.

Ted-talk: koorstuk waarbij de dirigent zangers vraagt om zichzelf te filmen als ze hun partij zingen. Daarmee is vervolgens een film samengesteld en wordt het koor gevormd.

Door een forse treinvertraging de rest van het verhaal gemist. :-((

Doen
Ik zou van Michael nog de film ontvangen. Ik ben benieuwd.

Zsa Zsa Linnemann